Het kan nooit kwaad je webteksten af en toe te updaten. Soms staat er verouderde informatie in of zijn er dingen waar je nu anders over denkt. Waar ik echter tegenaan liep en wat ik niet had verwacht, was het grote aantal typfouten dat ik tegenkwam. En dan heb ik het voornamelijk over woorden die per ongeluk weggelaten waren. Voordat ik een tekst publiceer, lees ik hem altijd nog een keer door. Als ik dan nog fouten zie, corrigeer ik ze. Toch blijven er altijd nog wel een paar staan. Blijkbaar lees je heel gemakkelijk over die ontbrekende woorden heen. Als je (veel) later de tekst nog eens gaat teruglezen, struikel je er opeens wel over. Hoe komt dat toch?
Blind voor je eigen fouten
Ik las een aardig artikel over dit onderwerp op de website van een andere tekstschrijver: “Schrijf- en typfouten: alleen voor écht slimme mensen!” In het kort komt het erop neer dat als je je eigen tekst nog eens doorleest, je hersenen al weten wat er moet staan en daardoor alles vast voor je invullen. Zo zie je je fouten over het hoofd. Het is natuurlijk altijd leuk om te lezen dat je geen fouten maakt omdat je dom zou zijn maar juist omdat je te slim bent! De schrijver van het artikel verwijst naar onderzoek van de Britse psycholoog Tom Stafford, die onderzoek heeft gedaan naar de vraag waarom je je eigen typfouten niet ziet.
Hoe zorg je dat je je typfouten wel ziet?
Tom Stafford adviseert om je tekst zo onbekend mogelijk te maken voor jezelf. Dat kun je bijvoorbeeld doen door het lettertype te veranderen, door de achtergrondkleur aan te passen of door de tekst te printen en vanaf papier te redigeren. Ik zou er aan willen toevoegen dat je de tekst een paar weken moet laten liggen, of in ieder geval zo lang dat je vergeten bent wat je opgeschreven hebt. Dat zal in de meeste situaties niet werkbaar zijn. Als het echter gaat om teksten op je eigen website, dan kan het geen kwaad deze na een tijdje te herlezen en te corrigeren.
Hoe voorkom je typfouten?
Tijdens het schrijven is het natuurlijk nooit de bedoeling om woorden weg te laten of letters om te draaien. Omdat je nu weet dat je die fouten achteraf ook niet ziet, wil je ze het liefst voorkomen, toch? Maar toch blijven de fouten verschijnen. Wat zou je ertegen kunnen doen? Als ik online ga zoeken naar een antwoord op deze vraag, dan zie ik alleen maar tips om schrijffouten achteraf op te sporen. Maar ik wil ze voor zijn!
Ik type zoveel mogelijk blind, zodat ik meteen op het scherm zie wat ik opschrijf. Dat lijkt me op zich een goede methode om fouten snel te zien. Maar misschien is het juist beter wel naar het toetsenbord te kijken, zodat je ziet wat je intypt. Ik vind dat geen fijne manier van schrijven, maar wie weet helpt het. Wat verder zou kunnen werken, is minder snel typen. Als ik echter iets in mijn hoofd heb zitten, wil ik het er zo snel mogelijk uitgooien, voor ik het vergeten ben. Ook een lastige optie dus.
Er blijft dus niet veel anders over dan te accepteren dat ik teksten vol fouten maak en dat ik die achteraf zal moeten zien te vinden. Gelukkig helpt de spellingchecker daar ook een handje bij.
Op naar een foutloze tekst
Deze tekst heb ik een week laten liggen voor ik hem publiceerde. En ik zal eerlijk zijn: ik vond er nog drie fouten in, alle drie in dezelfde alinea. En daar schaam ik me niet voor. Ik weet nu dat die veroorzaakt worden door een hoge intelligentie!