Kun je morgen even mee hier naartoe? Of kun je dat even voor mij doen? Je bent dan thuis, toch? Wie kent die vragen niet? Dat je thuis voor je eigen bedrijf werkt, lijkt voor veel mensen reden te zijn om te denken dat je helemaal niets doet. Maar niets is minder waar! Hoe ga je om met dit onbegrip?
Start van de onderneming: nog niet veel klanten
Op de dag waarop ik mij als tekstschrijver inschreef bij de Kamer van Koophandel had ik nog geen klanten. Al het werk dat ik deed was gericht op het proberen bekendheid te krijgen en het zoeken naar opdrachten. Ik kan me voorstellen dat mensen dan gaan denken dat je niet zo veel doet. Maar dat is niet zo. Je werkt juist heel hard in die periode. Constant bezig zijn zonder dat je er direct resultaat van ziet, kost juist meer energie en daardoor meer tijd dan betaald werk, vind ik. Je moet immers jezelf op een nuttige manier zien bezig te houden. Ook als de klanten nog niet meteen naar je toe komen rennen, moet je actief blijven. Als je dan steeds klusjes voor anderen gaat opknappen omdat ‘je toch niets te doen hebt’ dan komen die klanten nooit.
Daarna: meer werk, grotere drukte
Als je de eerste fase goed doorgekomen bent, dan krijg je op een gegeven moment klanten. Dat is mooi, want dan kun je echt gaan doen waarvoor je je bedrijf gestart bent. Maar voor je omgeving verandert er weinig. Je zit toch nog steeds thuis? Dan kun je ook wel even een paar dagen hierheen komen of dat klusje voor me doen. Nee dus. Je wilt dat je klanten tevreden zijn met wat je ze levert, dus doe je je best om je werk zo goed mogelijk op te leveren. En dan heb je dus geen tijd om regelmatig op willekeurige momenten je bedrijf in de steek te laten. Bovendien moet je nog steeds je best doen om nog meer klanten binnen te halen. Dus misschien heb je het nu zelfs wel drukker dan in de opstartfase.
Eigen schuld…
Misschien is het toch wel verleidelijk om er zelf voor te kiezen onder werktijd iets heel anders te gaan doen. Je moest nog naar de kapper en de tandarts, de auto moet naar de garage en je hebt dringend een nieuwe garderobe nodig. Het is vooral een kwestie van discipline om dat niet te doen of om de verloren tijd op een ander moment in te halen. Natuurlijk zorg je dat je je opdrachten goed en op tijd afrondt, maar hoe gebruik je de rest van de tijd? Als je ervoor kiest regelmatig andere dingen te doen onder werktijd, dan zal het voor anderen die dat zien ook makkelijker worden om je te vragen dingen voor je te doen. En dan zullen ze het niet begrijpen als je zegt dat je geen tijd hebt.
Hoe kom je van dit onbegrip af?
Het enige wat volgens mij echt helpt, is leren nee te zeggen. Bedenk van tevoren wat je in een bepaalde week wilt doen, schrijf dat op een planning en hou je er aan. Belt er dan iemand op met de vraag of je even langs kunt komen, dan zie je in je agenda dat je geen tijd hebt. En dan zeg je NEE.
Oké, dat is misschien wel wat heel zwart-wit. Er zijn natuurlijk altijd belangrijke zaken waar je een uitzondering voor moet maken. Maar zorg in ieder geval dat je voor je die uitzondering maakt, er bij stilgestaan hebt. Zo is het in ieder geval een weloverwogen keuze als je vrij neemt van je werk. Want dat doe je in feite. Als je in loondienst werkt, vraagt toch ook niemand je vrij te nemen voor iets wat niet dringend is?
Leg duidelijk uit dat freelance werk ook werk is en dat je je tijd daarvoor nodig hebt. En dat je op een ander moment graag voor ze klaarstaat. Als dat dan nog niet werkt, dan zijn dit niet de mensen waar je mee om moet willen gaan…