Nadat we twee weken geleden de eerste van vijf harten vijf(tig)-wandelingen liepen, was het op 27 februari al weer tijd voor de tweede. Vijftig kilometer wandelen betekent vroeg starten en dus ook vroeg opstaan. En zo ging mijn wekker deze zondag om 6 uur en zaten wandelmaatje en ik een half uurtje later in een onwillige auto. Met wat overtuigingskracht van de chauffeur wist de auto ons toch naar Aarschot te rijden, waar we in de kou maar wel met daglicht aan een lange wandeldag begonnen.
Een rondje met twee lussen
De route startte op een locatie vlak langs de Demer. Deze locatie herinnerde ik me nog van twee jaar geleden: toen liep het laatste deel van de route aan de overkant van de rivier en moest je dus eerst naar een brug voorbij de finish lopen om vervolgens terug te keren. Als je ruim 50 kilometer achter de rug hebt, is dat best pittig. Dit jaar was het net even anders. De route bestond uit een rondje met twee lussen eraan en nog een stadswandeling aan het einde.
Aarschot – Wolfsdonk
De route van 2022 liep eerst naar Wolfsdonk. Onderweg passeerden we wat huizen, maar ook veel leuke dieren in de wei. Het was koud deze ochtend, dus de modderige paden waren nog lekker hard en goed begaanbaar zonder glijden. Gelukkig scheen de zon uitbundig, zodat het toch heel aangenaam wandelweer was.
Herselt en Blauberg – Averbode
In Wolfsdonk was de eerste controlepost. Hiervandaan waren twee lussen uitgezet. De eerste ging in noordelijke richting, richting Herselt. Na deze lus hadden we er 20 van de 50 kilometer op zitten. Met in ons achterhoofd de teleurstelling toen bij de vorige wandeling de vlaai op was bij de finish, besloten we nu om op dit punt alvast te zorgen dat we niets tekort kwamen. Een lekker stukje rijstevlaai gaat er altijd wel in tijdens het wandelen!
De tweede lus vanuit Wolfsdonk ging via Blauberg richting Averbode. Onderweg stonden we na een heel stuk door het bos opeens in een heidegebied. Dat was een aangename verrassing! Deze lus, maar eigenlijk de hele tocht, kenmerkte zich door een grote variatie in de omgeving.
Wolfsdonk – Langdorp
De terugweg van Wolfsdonk naar Aarschot was in twee delen verdeeld. In Langdorp was een behoorlijk grote controlepost ingericht. Daar kwamen we erachter dat het een goed idee was geweest om al vroeg op de dag een lekker stuk vlaai te eten. Ondanks dat het pas halverwege de middag was, was de taart al uitverkocht. Dat zegt wel iets over het aantal deelnemers, denk ik. Het weer was dan ook erg goed voor voor een wandeltocht.
Langdorp – Aarschot
De wandeling van Langdorp terug naar Aarschot was eigenlijk niet zo lang. We liepen echter de finish voorbij voor nog een stadswandeling van ongeveer 6 kilometer. Nu is Aarschot best een leuke plaats om eens te bekijken, maar met meer dan veertig kilometer in de benen en de finish in zicht, is het toch wat frustrerend om nog zo’n eind door de stad te moeten lopen. We hebben toch doorgezet en moe maar voldaan hebben we de finish bereikt.
Harten vijf(tig)
Dit was de tweede wandeling van dit jaar in de harten vijf(tig)-serie. Dat zijn vijf wandelingen van vijftig kilometer die je binnen twee jaar dient af te leggen. Is dat gelukt dan is de beloning een T-shirt. Door corona konden sommige tochten een of meer keren niet doorgaan. Daarom mag je ze nu in vier jaar doen. Ik heb alle twee tochten die in 2020 doorgingen, gelopen en ook de ene tocht in 2021. Die van vandaag had ik al eerder gedaan, maar ik probeer ze gewoon nog eens alle vijf in een jaar te doen. De volgende is begin juni. Die is nieuw voor mij, dus ik ben benieuwd!
Meer lezen? Lees dan ook mijn andere berichten over wandelen!